|
|
Judit noar Holofernes (10:1-12:9)
|
Judit 10
01Dou Judit oetsproken was en ze heur gebed tou God van Israël doanmoakt haar,
02kwam ze in t èn. Ze raip heur sloavin en ging noar beneden, in hoes, doar ze aaid sabbat en feestdoagen deurbrochde.
03Ze dee t raauwklaid oet dat ze druig, en klaaier dij ze as wedevraauw aan haar, ook. Dou wosk ze zok en vreef zok in mit kostboare mirre. Ze dee heur hoar, knupte zok n heufdbaand om kop en trok heur mooiste klaaier aan, dij ze droagen haar dou heur man Manasse nog leefde.
04Wieder dee ze sandoalen aan, muik zok mooi mit enkelringen, aarmbanden, ringen, oorbellen en aander sieroaden. Ze muik zok zo mooi op dat gain man n oog van heur ofholden kon.
05Heur sloavin gaf ze n leren zak mit wien en n kroekje mit eulie. In n raaiszak dee ze wat meel, dreugde vruchten en witstoet. Dou ze ook heur etensspul inpakt haar, gaf ze heur sloavin t aal te droagen.
06Mit zien baaident gingen ze op pad noar stadspoort van Betulia. Doar ston Uzzia mit aander oldsten van stad, Chabris en Karmi.
07Dou ze zagen hou haildaal aans Judit ter oetzag, konden ze der nait over oet: zo mooi was ze! Ze zeden tegen heur:
08"Mag God van ons veurolden joe genoadeg wezen en joen plannen lukken loaten dat Israël t wint en Jeruzalem zien glorie weeromkrigt." En ze beedden God aan.
09"Dou poort mor veur mie lös," zee Judit tegen heur. "Den goa k tou stad oet om t aalmoal oet te voeren." Dou gavven ze jongkerels odders dat ze zollen poort open doun.
10 Judit ging tou stad oet, mit heur sloavin. Manlu in stad keken heur achternoa zo as ze doar hèn ging, baarg deel, t daal deur, net zo laank dat ze heur nait meer zain konden.
11 Judit ging dwaars deur t daal, tot n veurpost van Assyriërs heur tegenhuil
12 en gevangen nam. Ze ondervruigen heur: "Van wat volk bistoe? Woar komst heer, en woar gaaist hèn?" Judit zee: "Ik bin n Hebreeuwse vraauw. Ik bin votlopen bie mien volk weg, omdat zai elk ogenblik joe in handen valen kinnen.
13 Ik bin onderwegens noar Holofernes tou, hoogste generoal van joen leger. k Wil hom betraauwboare inlichtens geven. Ik zel hom n pad wiezen doar e langs kin, dat e t haile baarglaand in zien macht krigt, zunder dat t ook mor ain van zien manlu t hachje kost."
14 Dou dij manlu heur zo heurden en zagen hou mooi dat ze was, zeden ze:
15 "Dat ie zo gaauw noar ons heer kommen binnen, is joen behold. Goa mor noar zien tènt tou. Gounent van ons zellen mit joe goan en joe aan hom overdroagen.
16 As ie veur hom stoan, wees den mor nait benaauwd. Vertel hom wat ie net zegd hebben, en hai zel joe niks doun."
17 Ze kozen honderd man oet, dij mit heur en heur sloavin mit gingen. Zo werden ze noar Holofernes zien tènt tou brocht.
18 t Nijske dat ze der aankwam, was ale tènten al rondgoan. t Haile legerkaamp laip oet. Elk kwam om heur tou stoan dou ze boeten Holofernes zien tènt aan t wachten was, dou ze hom op hoogte brochten.
19 Ze konden der nait over oet hou mooi of ze was en zo kregen ze ontzag veur Isrelieten. "Wèl zol zo'n volk niks in reken hebben," zeden ze tegen nkander, "dij zokse vraauwlu het? Nee, t is nait goud om ook mor ain van heur manlu in levent te loaten. As ze ontkommen, kinnen ze haile wereld ja noar heur haand zetten."
20 Dou kwammen Holofernes zien liefwacht en zien knechten noar boeten tou en brochten heur in tènt.
21 Holofernes lag te rusten op bèr, onder n roodsangen gedien, dij mit gold, smaragd en aander edelstainen versierd was.
22 Men meldde hom dat zai der was en hai kwam noar veurste roemte in tènt. Zulvern fakkels werden veur hom aan droagen.
23 Zo gaauw Holofernes en zien gevolg Judit zagen, muik t daibe indrok dat ze zo mooi was. Judit vuil veur hom op knijen deel en bewees hom eer. Zien knechten hulpen heur gaauw weer in t èn.
|
Judit 11
01"Wees mor gerust, hur," zee Holofernes tegen heur, "wees mor nait benaauwd. Ik heb nog nooit ain wat doan, dij zok vrijwilleg onder permoters stelde van Nebukadnessar, keunenk van haile wereld.
02En as joen volk in baargen mie nait zo min in reken had haar, zol ik woapens nait tegen heur oppakt hebben. Ze hebben t aan zokzulm daanken.
03Mor vertel mie ais woarom ie bie heur votlopen binnen en noar ons tou kommen? Wis om joen hachje der òf te redden, nait? Vertraauw mie mor, ie binnen hier vaaileg, vannaacht en doarnoa ook.
04Gainent zel joe te noa kommen. Nee, nikstervan, ie zellen goud behandeld worden. Net as elk dij mien heer, keunenk Nebukadnessar, onderdoaneg is."
05Judit zee tegen hom: "Wees zo goud noar joen sloavin te lustern. Loat mie wat tegen joe zeggen maggen. Van wat ik meneer vannaacht vertellen wil, is gain woord logen.
06As ie road van joen dainstmaaid opvolgen, zel wat God mit joe ondernemt haildaal in odder kommen en zel meneer zien plan nait mishottjen.
07Zo woar as Nebukadnessar, keunenk van haile wereld, leeft en bie macht van hom, dij joe der op oetstuurd het om onder aal wat leeft odder en regel te brengen: nait allenneg mensken mouten om zien zeggen geven, nee, wilde en makke daaiern en vogels ook, zellen deur joen kracht dainstboar wezen aan Nebukadnessar en zien haile hoes.
08Want wie hebben van joen kloukhaid heurd. Ie hebben noam moakt mit wat of ie doan hebben. Overaal op haile wereld het men t ter over dat ter gainent is, in t haile keunenkriek nait, dij zo bekwoam is as ie, zo genioal en zo machteg as kriegsman.
09Wie binnen op hoogte van wat Achior in joen vergoadern zegd het. Manlu van Betulia hebben hom ja niks doan en hai het heur persies verteld wat e dou zegd het.
10 Sloag mien road nait in wind, machtege heer, neem mien woorden ter haarten, want t is woar: men kin niks tegen ons volk oetrichten en t sweerd wordt nait maans over heur, of t mout al wezen as ze tegen heur God zundegen doun.
11 Nou den, meneer huift nait baang te wezen dat t veur hom op n tegenslag oetlopt of dat hom t mishotjet, want ze binnen veur dood opschreven. Zunde het heur in macht kregen en ze zellen gram van heur God over zok hèn hoalen zo gaauw as ze zok misgoan.
12 Omdat heur eten op is en t wotter betuun worden, binnen ze alderdeegs van plan heur vij te slachten en willen ze ales eten goan wat God heur in zien wetten verboden het.
13 Eerste opbrengst van waait en tienden van wien en eulie dij ze apaart zet hebben en dij bestemd binnen veur priesters dij in Jeruzalem dainst doun veur ons God, willen ze zulm hebben, aalhouwel t gainain van t volk toustoan is dij ovvergoaven alderdeegs ook mor aan te kommen.
14 Ze hebben gounent noar Jeruzalem tou stuurd - want doar dee men dat ook - om der toustemmen veur te kriegen van road van oldsten doar.
15 As ze dij hebben en der noar doun, zellen ze aigenste dag nog joe in handen valen.
16 Doarom bin ik, meneer zien dainstmaaid, bie heur vandoan vlucht dou ik dat aalmoal gewoar wer. God het mie stuurd om dingen mit joe te doun doar haile wereld versteld van stoan zel.
17 Want meneer zien dainstmaaid is n vrome vraauw, dij dag en naacht God van hemel daint. Loat mie bie joe blieven, meneer. Mor snaachts mout ik noar baargkloof tougoan om doar God aan te beden. Hai zel mie zeggen wanneer ze zok misgoan hebben.
18 En den zel k meneer verslag oetbrengen. As ie den mit joen haile leger oetrukken, zel ie haildaal niks gain verzet meer tegenkommen.
19 Ik zel joe dwaars deur Judea hèn noar Jeruzalem tou brengen. Midden in stad zel ik joen troon deelzetten. Den kin ie heur opjoagen as schoapen zunder hedder en gain hond zel joe tanden zain loaten. Dat t zo goan zel, is mie eerder al kundeg moakt. Ik bin stuurd om meneer te vertellen wat mie zegd is."
20 Wat ze zee ston Holofernes en zien gevolg wel aan. Ze stonden versteld van heur kloukhaid en zeden:
21 "Op haile wereld nait is ter n vraauw te vinden dij zo mooi is en zo'n verstandege proat over heur het, as ie."
22 Holofernes zee tegen heur: "Joen God het ter goud aan doan joe oet joen volk noar ons tou te sturen. Zo worden wie nog staarker en zellen lu dij mien heer niks in reken hebben, der onderdeur goan.
23 Ie binnen n aantrekkelke vraauw en ie hebben n verstandege proat over joe. As ie doun wat ie zegd hebben, zel joen God mien God wezen. Den zel ie in keunenk Nebukadnessar zien pelaais wonen en befoamd wezen in haile wereld."
|
Judit 12
01Dou gaf e odders, ze zollen heur noar t stee brengen doar zien zulvergoud lag en heur keur van eterij en wien dij veur hom bestemd wazzen, veurzetten.
02Mor Judit zee: "Nee hur, doar wil k niks van hebben, want dat brengt mor ongelok. Allenneg wat wie zulm mitnomen hebben mag mie veurzet worden."
03"Mor as dat op is," zee Holofernes, "woar krieg we den zoks eten vandoan? Der is hier ja gainain van joen volk te bekennen."
04Dou zee Judit tegen hom: "Zo woar as meneer leeft, ik zel wat ik bie mie heb nog nait op hebben of de Heer het deur mien toudoun al doan wat e onnaaierde."
05Noadat Holofernes zien gevolg heur noar heur tènt brocht haar, slaip ze aan middernaacht tou. Tegen mörgenwoak ging ze van bèr òf.
06Ze luit Holofernes vroagen of hai t goud von dat ze boeten t kaamp beden ging.
07Holofernes gaf zien liefwacht odders dat ze heur niks in weeg leggen zollen. Zo bleef ze drij doag in t legerkaamp. Snaachts ging ze noar baargkloof van Betulia en wosk zok doar bie wotterwèl in t kaamp.
08As ze doar den kloar mit was, smeekte ze de Heer, God van Israël, heur te laaiden zodat heur volk in eren hersteld worden zol.
09As ze raainegd en wel weeromkommen was, bleef ze in heur tènt tot tegen oavend heur eten brocht was.
10 Op vaaierde dag gaf Holofernes n feestmoal. Allenneg zien knechten werden nuigd, zien hoge ofsieren nait.
11 Tegen Bagoäs, eunuch dij over zien hebben en holden ging, zee e: "Perbaaier ais dij Hebreeuwse vraauw dij bie die is, zo wied te kriegen dat ze hier heer komt om mit ons te eten en te drinken.
12 t Zol toch schoamachteg wezen zo'n vraauw lopen te loaten zunder van heur gezelschop te genieten. As wie heur nait bie ons aan toavel nuigen, laagt ze ons gewoon oet."
13 Bagoäs ging van Holofernes noar Judit tou. "Schoonhaid," zee e tegen heur, "k hoop dat ie der niks op tegen hebben noar mien heer te goan en zien eregast te wezen. Kom toch mit blieder haarten wien mit ons drinken en wees vandoag net as zokse Assyrische wichter bie Nebukadnessar in zien pelaais."
14 Judit zee: "Wèl bin ik dat ik tegen meneer ingoan zol? Ales wat hom aanstaait, bin k vot veur te vinden. Zo laank as k leef, zel mie dat deugd doun."
15 Votdoalek begunde ze zok om te klaiden en mooi te moaken mit alderhande vraauwlugoudje.
Heur sloavin ging in Holofernes zien tènt en legde tegen Holofernes over zaachte baistevellen op grond dij Judit van Bagoäs kregen haar en doar ze doagelks op lag bie heur moaltieden.
16 Dou kwam Judit der zulm in en ging aanliggen. Holofernes zien haart stoekte dou e heur zag en hai ruik haildaal boeten zinnen van verlangst noar heur. (Van dag òf dat e heur veur t eerst zain haar, zöchte hai al n goie gelegenhaid dat e heur verlaaiden kon.)
17 Hai zee tegen heur: "Tou, drink mit ons en wees blied!"
18 "Geern, meneer," zee Judit. "Veur mie is dit ja aldermooiste dag van mien levent."
19 Veur t oog van Holofernes at en dronk ze wat heur sloavin veur heur kloarmoakt haar.
20 Holofernes was haildaal gek op heur en dronk n haile bult wien, meer as e ooit in zien levent op ain dag had haar.
|
Judit 13
01Dou t oavend worden was, muiken Holofernes zien knechten aanstalten om vot te goan. Bagoäs dee tènt aan boetenkaant dicht en stuurde bedaindes ook vot. Elk zöchte zien sloapstee op, bek òf van aal dat drinken.
02Allenneg Judit bleef in tènt achter, mit Holofernes. Dij lag plat veurover op bèr, smoordoen.
03Ze haar tegen heur sloavin zegd, ze zol boeten tènt wachten tot zai, krekt as elke dag noar boeten tou kommen zol om, zo as ze zee, heur gebed te doun. Ze haar ook zukswat tegen Bagoäs zegd.
04Elkenain was nou vot. Der was haildaal gainent meer overbleven in t sloapvertrek. Judit ston noast Holofernes zien bèr en beedde zachtjes: "Heer God, dij ale macht het, geef in dit uur acht op wat ik mit aigen haand doun zel dat Jeruzalem weer in eren hersteld wordt.
05Nou is t tied, om t volk van joe te helpen deur mie mien plannen oetvoeren te loaten, om zo vijand te vermorzeln dij zok tegen ons keerd het."
06Ze ging noar bèrstiel vlak bie Holofernes zien kop, kreeg doar zien sweerd,
07laip op t bèr òf en pakte hom bie t hoar beet. "Heer, God van Israël," zee ze, "moak mie nou staark!"
08Dou haauwde ze mit ale kracht Holofernes mit twij sloagen kop òf.
09Ze rolde zien liggoam van bèr òf en ropte t gedien van de stiel. Even loater kwam ze noar boeten tou en gaf Holofernes zien kop aan sloavin.
10 Dij dee kop in raaiszak doar heur etendrinken in zeten haar. Dou gingen ze mit zien baaident vot, krekt as aaltied, noar t stee doar ze aaid beden gingen. Ze laipen deur t legerkaamp, gingen om baargkloof tou en begunden klim noar Betulia, kaant op van stadspoorten.
11 Al van vèrren raip Judit aan wachtslu bie poorten: "Open doun! Dou poort open! God, ons God, helpt ons! Nog altied let e ons zien grode kracht zain in t veurdail van Israël en tegen ons vijanden. Vandoag het e dat vannijs weer doan!"
12 Dou manlu van stad heur stem heurden, kwammen ze zo gaauw as ze konden noar beneden, noar poorten, en raipen oldsten van stad.
13 Aalmoal, luddek en groot, kwammen der over tou. Ze konden zuver nait leuven dat ze weerom was. Ze deden poort lös om heur der in te loaten. Mit vuur muiken ze licht en gingen in n kring om heur tou stoan.
14 Haile haard raip Judit: "Joechaai veur God! Joechaai hom tou! Joechaai veur God, dij zien erbaarmen nait aan t volk van Israël ontholden het. Hai het ons vijand vannaacht deur mien toudoun verdoan."
15 Dou huil ze kop veurndag oet raaiszak, luit hom zain en zee: "Kiek, kop van Holofernes, hoogste generoal van t Assyrische leger! En hier: t gedien doar e onder lag te sloapen dou e doen was! Deur toudoun van n vraauw het de Heer hom versloagen.
16 Zo woar as de Heer leeft, dij over mie woakt het op pad dij ik goan bin: mien schoonhaid het hom verlaaid en ten vaal brocht, zunder dat e mie te noa kommen is dat ik besmotjed en onteerd wezen zol."
17 t Haile volk was haildaal verbalderd, zo blied! Ze bogen zok deel om God eer te bewiezen en raipen in koor: "Zegend is ons God, dij dizze dag vijanden van zien volk verdoan het."
18 Uzzia zee tegen Judit: "Zegend bin ie deur alderhoogste God, meer as ale vraauwlu op haile wereld. En zegend is God, de Heer, dij hemel en eerde schoapen het en dij joe zo laaidde dat ie aanvoerder van ons vijanden kop ofsloagen konden.
19 Joen vertraauw op God zel veur aaid in herinnern blieven, zo laank as ter mensken binnen dij aan zien machtege doaden denken.
20 Mag God in goudens op joe deelkieken dat ie veur aiweg mit hoogste eer bekled wezen maggen. Want om vernedern dij ons volk aandoan wer, heb ie joezulm nait ontzain: ie hebben ons ellèn vroken en doarbie in God zien ogen t goie pad bewandeld." En t haile volk raip: "Amen! Amen!"
|
Judit 14
01Dou zee Judit: "Luster, bruiers. Pak dij kop en hang hom boven aan stadsmuur.
02Bie t rodoagen, zo gaauw as zun over t laand opgaait, mout elk van joe zien woapens kriegen. Ale weerboare manlu mouten den tou stad oet trekken. Stel n veurman over heur aan. Dou as of ie noar beneden goan noar leegte, noar veurpost van Assyriërs. Mor dou dat nait echt!
03Den zellen ze heur woapens kriegen, noar heur legerploats tou goan en generoals van t Assyrische leger wakker moaken. As dij bie nkander kommen binnen bie Holofernes zien tènt, trevven ze hom doar nait aan. Ze zellen aldernoarste benaauwd worden en veur joe op loop goan.
04Goa achter heur heer, mit ale man oet aander kontrainen van Israël, en sloag ze deel op heur vlucht.
05Mor eerst mout ie Achior bie mie roupen, dij Ammoniet, veur en aleer ie dit aalmoal doun goan. Den kin e mit aigen ogen zain wat of ter worden is van man dij zo'n minachten haar veur t volk van Israël en dij mainde hom bie ons n wizze dood in te sturen."
06Ze gingen noar Uzzia zien hoes tou om Achior te hoalen. Dou e Holofernes zien kop zag, dij deur ain oet vergoadern van t volk vastholden wer, vuil e sevveloos veurover.
07Dou ze hom in t èn hulpen haren, boog e zok veur Judit deel en bewees heur eer: "In ale tènten van Juda zel men joe priezen, joa, onder ale volken zel men huvern as men joen noam heurt.
08Zol ie mie vertellen willen wat ie dizze doagen doan hebben?" En doar t haile volk omtou ston, vertelde Judit hom aal wat ze oetricht haar, van dag dat ze votgoan was òf, aan dit ogenblik tou dat ze mit hom proaten dee.
09Dou ze oetproat was, begunde t volk haile haard te joechaaien. Heur roupen van bliedschop doaverde over haile stad.
10 Dou Achior besefte wat God van Israël aalmoal doan haar, begunde hai vaast in hom te leuven. Hai luit zok besnieden en wer opnomen in t volk van Israël. En zo is t, aan dag van vandoag tou.
11 Bie t rodoagen hingen manlu Holofernes zien kop aan stadsmuur. Dou pakte aalman zien woapen en trokken ze, aine ofdailen noa aander, tou stad oet noar baargpazzen.
12 Zo gaauw Assyriërs heur gewoar werden, woarschaauwden zai heur aanvoerders. Dij meldden zok op heur beurt bie generoals en bevelhebbers over doezend man, elk bie zien aigen kommedant.
13 Ze kwammen bie Holofernes zien tènt en zeden tegen man dij over zien hebben en holden ging: "Moak ons heer wakker. Dij sloaven binnen zo driest worden dat ze noar beneden kommen om tegen ons te vechten en zok aan leste man tou vermorzeln te loaten."
14 Bagoäs ging in tènt. Hai sluig tegen t gedien aan, want hai dochde dat Holofernes mit Judit lag te sloapen.
15 Mor dou der gain oazem kwam, dee e t gedien opzied en ging in t sloapvertrek. Doar von e hom: laankoet bie ingang, dood, en kop ter òf.
16 Man begunde te beren en te bèlken, te jammern en te jeuzeln: ain groot kloaglaid, en hai scheurde zien klaaier.
17 Dou ging e noar tènt tou doar Judit in onderbrocht was, mor ze was ter nait. Hai vloog weer noar boeten tou, noar aandern, en roasde:
18 "Ze hebben ons der in lopen loaten, dij sloaven! n Hebreeuwse vraauw het t hoes van Nebukadnessar tou schaande moakt! Kiek mor, Holofernes ligt doar op grond, mit kop ter òf!"
19 Dou ze dat heurden, dij aanvoerders van t Assyrische leger, scheurden ze heur klaaier. Ze ruiken haildaal verbalderd en heur jammern en jeuzeln gaalmde over t haile legerkaamp.
|
Judit 15
01Dou soldoaten in heur tènten heurden wat of ter gebeurd was, wazzen zai ook haildaal riddersloagen.
02Ze begunden te trillen van benaauwdens en gainent bleef nog laanger doar of e was. Aalmoal mit mekoar vlogen ze tou t kaamp oet en gingen der vandeur over ale meugelke wegen deur leegte en deur t baarglaand.
03Dij op baargen rondom Betulia legerd wazzen, trokken ook aan hakken. Dou sprongen ale weerboare manlu oet Israël heur op nek.
04Uzzia haar bodes stuurd noar Betomastaïm, Chobe, Kola, noar ale kontrainen van Israël, om te melden wat ter zok aalmoal ofspeuld haar en om elk op te roupen om vijand op nek te zitten en heur te verrinnewaaiern.
05Dou Isrelieten dat aalmoal heurden, vuilen ze as ain man op vijand aan en muiken kòrte metten mit heur, tot Choba aan tou. Lu dij in Jeruzalem woonden, kwammen der ook over tou, krekt as bewoners van haile baargstreek. (Dij wazzen ook ja verteld wat of ter in t legerkaamp van vijand veurvalen was.) Lu dij in Gilead en Galilea woonden, vuilen vijand zunder genoade aan in zied en dreven heur tot aan Damascus en omstreken tou.
06Aandern, de lu dij in Betulia woonden, gingen op t Assyrische legerkaamp lös, plunderden dij en kregen grode riekdommen te pakken.
07Wat ter nog over was, vuil Isrelieten in handen dou ze oet slag weeromkwammen. Dörpen en lougen in t baarglaand en op leegte bemachtegden ook n dik stok roofgoud, want der was n bult te hoalen, man!
08Hogepriester Jojakim en road van oldsten van Isrelieten, kwammen oet heur woonstee Jeruzalem vandoan om mit aigen ogen weldoaden te zain dij de Heer wel nait aan Israël bewezen haar en ook om Judit mit n bezuik te vereren.
09Ze gingen bie Judit in hoes en prezen heur ainsgezind. Ze zeden tegen heur: "In joe is Jeruzalem zien eer weer recht zet, in joe zegeviert Israël, in joe wordt ons volk prezen.
10 Deur joen toudoun is dit aalmoal doan. Israël het hail wat aan joe te daanken en God het t aalmoal goud vonden. Dat aalmachtege Heer joe zegen mag, veur aiweg en aaid." "Amen!" zee t haile volk.
11 Datteg doag laank huil t volk roofgoud vot oet legerkaamp vandoan. Judit kreeg Holofernes zien tènt mit aal t zulvergoud, bèrren, schoalen en aal t aander dat ter bie heurde. Ze nam t aalmoal in ontvangst en pakte t op n moelezel. Ze luit heur woagens inspannen en loadde dij ook vol.
12 Ale vraauwlu van Israël laipen oet om heur te zain. Ze huldegden heur en der wer ter ere van heur daanst. Judit zulm haar mit loof versierde stòkken bie zok en dailde dij oet aan vraauwlu in kring.
13 Zai en ale aandern dij bie heur wazzen, zetten zok olievekraanzen op kop. Veur t haile volk oet laaidde Judit ale vraauwlu in riegdaans, en doar achteraan kwammen aal zingend, manlu van Israël, oetdost mit heur woapens en mit kraanzen.
14 En middenmaank ale Isrelieten begunde Judit dit daanklaid te zingen, en t haile volk zong dat loflaid mit.
|
Judit 16
01Judit zong:
"Zet n laid in veur mien God en rovvel op trom,
zing mien Heer lof tou mit cimboalen.
Loat psaalm en lofdicht mit nkander klinken.
Pries zien noam en roup hom aan.
02Want God is allenneg heer, dij woapentuug vermorzelt;
hai ropte mie tou handen oet van dij achter mie heer zitten,
en brochde mie noar zien legerkaamp middenmaank t volk.
03Assur kwam oet baargen in t noorden vandoan,
mit n leger van tiendoezend kwam e der aan;
zo machteg groot dat baargstromen stoeken bleven,
heuvels werden deur heur peervolk bedolven.
04Hai draaigde mien laand plat te branden,
mien jongkerels oet te reuden,
mien lutje potjes tegen vlakte te smieten,
mien kinder te verovern,
mien wichter te roven.
05Mor aalmachtege Heer poestte hom ondersteboven
deur toudoun van n vraauw.
06Heur held is ja nait valen deur jongkerels,
gain geweldenoars hebben hom versloagen,
gain dikke reuzen hebben hom aanvalen,
mor t was Judit, Merari zien dochter, dij hom verlamde,
mit heur knappe gezicht.
07Heur dracht van wedevraauw het ze oflegd,
om in t èn te helpen dij verdrokt werden van Israël.
Heur gezicht het ze inwreven mit lekkere mirre,
08ze het n heufdbaand om heur hoar bonden
en n linnen klaidje aantrokken
om hom te verlaaiden.
09Van heur sandoal kon e ogen nait ofholden,
heur schoonhaid nam zien haart gevangen,
t sweerd spleet zien nek.
|
|
